Schorzenie prowadzi do ograniczenia ruchomości w obrębie stawu palucha, zarówno jego zgięcia, jak i wyprostu. Jeżeli nie zostanie podjęte leczenie, dochodzi do zesztywnienia stawu. Leczenie sztywnego palucha polega na ćwiczeniach, rehabilitacji. Stosuje się także leczenie operacyjne. . Paluch sztywny. Czym jest i jak go leczyć? Paluch sztywny to obok palucha koślawego jedno z najczęściej występujących schorzeń pierwszego stawu śródstopno-paliczkowego. Do występowania tej choroby przyczynia się proces zwyrodnieniowy stawów palucha. Dochodzi do ograniczenia ruchomości w obrębie stawu palucha. Konieczne jest podjęcie stosownego leczenia palucha sztywnego, aby nie doszło do zesztywnienia stawu. Paluch sztywny: przyczyny Jak już zostało wspomniane, przyczyną schorzenia są zmiany zwyrodnieniowe stawu śródstopno-paliczkowego, do których dochodzi z powodu różnych czynników, w tym ostrych urazów w obrębie palucha (np. na tle przebytych złamań stawowych i stłuczeń w obrębie palucha), mikrourazów palucha (które początkowo nie dają żadnych dolegliwości; przypadłość ta dotyczy przede wszystkim sportowców), chorób zapalnych obejmujących staw śródstopno-paliczkowy palucha (np. reumatoidalne zapalenie stawów), nieodpowiedniego dopasowania powierzchni tworzących staw śródstopno-paliczkowy, uniesienia pierwszej kości śródstopia (płaskostopie, paluch koślawy), noszenia nieprawidłowego obuwia. Paluch sztywny: objawy Większość pacjentów, którzy trafiają do lekarza z paluchem sztywnych, skarży się przede wszystkim na bardzo silny ból stawu śródstopno-paliczkowego dużego palca podczas chodzenia. Dolegliwości są niekiedy tak duże, że chorzy starają się chodzić na zewnętrznym brzegu stopy. To z kolei może prowadzić do przeciążeń mięśni i stawów kończyny dolnej i kręgosłupa. Odczuwalne jest też znaczące ograniczenie zgięcia grzbietowego palucha. Jednocześnie kształt palucha nie odbiega od normy, z wyjątkiem poszerzenia obrysu stawu. Mogą też pojawiać się obrzęki i zaczerwienienie stawu. Zachowawcze leczenie palucha sztywnego Leczenie zachowawcze (nieinwazyjne) ma na celu spowolnienie procesu postępowania choroby. Przede wszystkim stosuje się odpowiednie ortezy, które wspomagają naturalny ruch przetoczenia stopy podczas chodzenia. Konieczne jest również zastosowanie odpowiedniego obuwia (np. ze sztywną podeszwą typu roller) lub wkładek ortopedycznych, które odciążają pierwszy promień stopy. Oprócz tego zalecane są zabiegi o działaniu przeciwbólowym, terapia manualna, odpowiednie ćwiczenia mające na celu rozluźnienie aparatu mięśniowego stopy itp. Operacyjne leczenie palucha sztywnego W przypadku braku lub niewielkiej poprawy po zastosowaniu terapii zachowawczej, możliwe jest wdrożenie leczenia operacyjnego. Kwalifikacja do zabiegu operacyjnego odbywa się na podstawie analizy zdjęć RTG, informacji dotyczących poziomu aktywności pacjenta, a także jego oczekiwaniami co do efektywności podjętych działań. Leczenie operacyjne palucha sztywnego ma na celu skuteczne zniwelowanie dolegliwości bólowych, umożliwienie swobodnego chodu, a nawet uprawiania sportu. Do najczęstszych zabiegów zaliczamy: cheilektomię - usunięcie wyrośli kostnych powstałych w wyniku zmian zwyrodnieniowych oraz wygładzenie krawędzi stawu, artrodezę - usztywnienie stawu śródstopno-paliczkowego, endoprotezoplastykę stawu śródstopno-paliczkowego palucha. Leczenie zachowawcze palucha sztywnego (hallux rigidus) W początkowych stadiach palucha sztywnego możliwe jest uzyskanie poprawy poprzez zastosowanie leczenia farmakologicznego, fizjoterapii, doboru właściwych wkładek i stosowanie obuwia z wyprofilowaną owalnie (od strony podeszwowej) podeszwą buta ograniczającą zgięcie grzbietowe w stawie śródstopno-paliczkowym palucha. Leczenie operacyjne palucha sztywnego (hallux rigidus) Przed przystąpieniem do leczenia operacyjnego palucha sztywnego pacjentka/pacjent jest dokładnie badany. Następnie przeprowadzamy z pacjentką/pacjentem rozmowę mającą na celu wyjaśnienie charakteru deformacji i omawiamy sposoby proponowanego leczenia operacyjnego. Na koniec przedstawiamy zagrożenia związane z samym zabiegiem i możliwe powikłania występujące w przebiegu leczenia operacyjnego palucha sztywnego. Badania diagnostyczne stosowane przed wykonaniem zabiegu operacyjnego leczenia palucha sztywnego (hallux rigidus) badanie radiologiczne w podstawowych projekcjach (Jest niezmiernie ważne, by zdjęcia były wykonywane w pełnym obciążeniu) badania morfologiczno-biochemiczne badanie pedobarograficzne (jest jeszcze w Polsce rzadko stosowane), które pozwala ocenić rozkład nacisków wywieranych na podeszwową stronę stóp podczas stania i chodzenia i tym samym pozwala precyzyjniej zaplanować leczenie operacyjne badanie ultrasonograficzne badanie tomografii komputerowej badanie rezonansu magnetycznego W zależności od stopnia zaawansowania choroby stosuje się różne sposoby leczenia operacyjnego: cheilectomia - operacyjne usunięcie wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śródstopno-paliczkowego. Jeśli zmiany są stosunkowo niewielkie zabieg może być wykonany artroskopowoCelem zabiegu jest poprawa zgięcia grzbietowego w stawie śródstopno-paliczkowym palucha i zmniejszenie dolegliwości bólowych, przedłużenie funkcjonowania stawu, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. zastosowanie skojarzonego miejscowego leczenia biologicznego - mikrozłamania +Hyalofast + czynniki wzrostu + komórki macierzyste. W przypadku stwierdzenia ubytków chrząstki (poniżej 50 %) w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia zastosowanie ma skojarzona technika operacyjna pojegająca na wykonaniu mikrozłamań w obrębie ubytku chrząstki a następnie pokrycie ubytku włókniną polimeru kwasu hialurowego wraz z podaniem miejscowo uprzednio przygotowanych preparatów z krwi pacjentka zawierających koncentrację czynników wzrostu wraz z komórkami zabiegu jest wspomożenie regeneracji uszkodzonej chrząstki w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia a co się z tym wiąże poprawa wydolności i sprawności ruchowej. W przypadku stwierdzenia wyrośli kostnych na grzbietowej powierzchni stawu śróstopno-paliczkowego wraz z obecnością ubytków chrząstki w obrębie głowy pierwszej kości śródstopia zabieg cheilectomi może być wykonany łącznie z skojarzonym miejscowym leczeniem biologicznym. różnego rodzaju osteotomie (różne techniki przecięcia tkanki kostnej) wykonywane w obrębie pierwszej kości śródstopia i paliczka podstawnego paluchaCelem zabiegu jest poprawa zakresu ruchu w stawie śródstopno paliczkowym palucha, zmniejszenie dolegliwości bólowych, przedłużenie funkcjonowania stawu, poprawa wydolności i sprawności osteotomii wykonywane mogą być łącznie z zabiegiem cheilectomi i skojarzonym miejscowym leczeniem biologicznym (w przypadku stwierdzenia ubytków w obrębie chrząstki) operacja wg. Kellera - polega na resekcji (usunięciu) 1/3 bliższej paliczka podstawnego i plastyce tkanek miekkich. Powinna być wykonywana w szczególnych przypadkach i głównie u chorych powyżej 65 roku życia. Z powodu możliwych w przyszłości powikłań obecnie jest rzadziej zabiegu jest poprawa zakresu ruchu w stawie śródstopno paliczkowym palucha, zmniejszenie dolegliwości bólowych, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. artrodeza (usztywnienie) stawu śródstopno-paliczkowego paluchaZabieg uważany jest za tzw "złoty standard" i stosowany w zmianach o największym nasileniu. Artrodeza polega na trwałym połączeniu pierwszej kości śródstopia z paliczkiem podstawowym palucha. W przypadku zmian o najwiekszym nasileniu zabieg artrodezy stawu śródstopno-paliczkowego palucha jest obecnie jedynym skutecznym rozwiązaniem. Celem zabiegu jest uwolnienie pacjenta od dolegliwości bólowych, usunięcie zniekształcenia w obrębie stawu śródstopno-paliczkowego powodującego stały konflikt z obuwiem, poprawa wydolności i sprawności ruchowej. endoprotezoplastyka stawu śródstopno-paliczkowego palucha. W ostatnich latach stosuje się również endoprotezy stawów śródstopno-paliczkowych palucha. Do niedawna odsetek powikłań dochodził do 30%.Wraz z pojawieniem się endoprotez nowej generacji odsetek obserwowanych powikłań zmiejszył się do kilku. Obecnie endoproteza dającą najlepsze i najtrwalsze wyniki to proteza Cartiva może być zastosowana w przypadku obecności częściowego zgięcia grzbietowego wraz z towarzyszącymi dolegliwościami bólowymi. Nie powinna być stosowana w przypadku bardzo znacznego ograniczenia ruchu w stawie śródstopno-paliczkowym palucha. CARTIVA Syntetyczny implant chrząstki stawowej – to nowoczesny implant stawu śródstopno-paliczkowego zaprojektowany tak, aby mógł zastąpić uszkodzoną powierzchnię chrząstki stawu. Cartiva jest zrobiona z alkoholu polivinylowego, materiału który jest używany w wielu urządzeniach i implantach medycznych w tym np., w soczewkach kontaktowych. Poprzez odpowiedni proces produkcji implant Cartiva doskonale odtwarza naturalne właściwości chrząstki. Wskazaniem do stosowania tego implantu jest uszkodzenie chrząstki stawu śródstopno-paliczkowego zarówno palucha jak i pozostałych palców stopy. Zniszczenie powierzchni stawowej może być efektem pierwotnej choroby zwyrodnieniowej lub skutkiem urazu. Zabieg implantacji Cartivy jest bezpieczną i krótką procedurą chirurgiczną, po której pacjent, w odróżnieniu od zabiegu artrodezy (usztywnienia) stawu, może od razu obciążać operowaną stopę. Wielu pacjentów uzyskuje zmniejszenie dolegliwości bólowych spowodowanych artrozą stawu w ciągu pierwszych tygodni po operacji. Po zabiegu wzrasta zakres ruchu w operowanym stawie, zmniejszają się dolegliwości bólowe i poprawia się funkcja stawu. Przeciwwskazaniem do implantacji Cartivy jest znacznego stopnia zmiany zwyrodnieniowe stawu za znacznym ograniczeniem ruchomości, lokalne infekcje skórne, uczulenia na alkohol poliwinylowy oraz niektóre choroby układowe. Problemy z ruchomością stawów dotykają najczęściej osób w podeszłym wieku. Zdarzyć się jednak może, że i młodsi ludzie cierpią na dolegliwości powodujące dyskomfort w poruszaniu się. paluch sztywny operacja Jednym z takich schorzeń jest sztywny paluch. Jest to dolegliwość która tyczy się śródstopia i powoduje usztywnienie stawu przy dużym paluchu. Leczenie schorzenia jest dwojakie – w pierwszej kolejności zachowawcze, polegające na rehabilitacji. Jednak gdy ta metoda nie przynosi spodziewanych rezultatów, wówczas stosuje się leczenie operacyjne. Paluch sztywny operacja – zabieg ten wykonywany jest zarówno w ramach świadczeń refundowanych jak i w prywatnych gabinetach medycznych. sztywny paluch po operacji Sztywny paluch po operacji – zalecenia. Po wykonanym zabiegu operacyjnym należy przez pewien czas unikać pełnego obciążenia stopy. Jak w przypadku każdego zabiegu operacyjnego, także i przy operacji sztywnego palucha potrzebny jest czas na regenerację. Warto w tym miejscu nadmienić, że obserwując pierwsze objawy świadczące o rozwoju schorzenia, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, który zaleci odpowiednie postępowanie medyczne. Operacja palucha sztywnego niekiedy jest konieczna – zwłaszcza wtedy, gdy nie pomogły wcześniej żadne zabiegi w ramach leczenia zachowawczego. Należy ją podjąć również w sytuacji, gdy choroba jest naprawdę zaawansowana – nieleczona prowadzi do destrukcji całego stawu śródstopno-paliczkowego. Co jeszcze warto wiedzieć o tej operacji?Operacja palucha sztywnego – dlaczego warto się jej poddać?Operacja palucha sztywnego niesie ze sobą szereg korzyści. Warto poddać się jej głównie ze względu na to, że ułatwia ona chodzenie, poprawia wygląd stopy, znacząco zmniejsza bóle oraz powstrzymuje postępującą deformację stopy. Co więcej, jeżeli sprawność jest w dużym stopniu obniżona, a badanie RTG wykazało destrukcję stawu, zdecydowanie trzeba się na nią przebiega operacja palucha sztywnego?Operacja palucha sztywnego można wykonać na wiele różnych sposobów, np. poprzez:pozbycie się wyrośli kostnych, które ograniczają ruchomość stawów,wyeliminowanie dużych powierzchni stawowych,usztywnienie stawu przy wykorzystaniu metalowych wyborze metody, lekarz bierze pod uwagę stopień zaawansowania choroby, oczekiwania pacjenta oraz jego aktywność początku wykonuje się znieczulenie dokręgowe lub ogólne. Następnie zakłada się opaskę uciskową na udo, zamykając w ten sposób dopływ krwi. W zależności od wybranej metody, operacja przebiega w trochę inny przeprowadzeniu zabiegu nakłada się szwy i opatrunek. Dzień po operacji pacjent może wstawać z łóżka oraz samodzielnie się poruszać. Pobyt na oddziale trwa jedną dobę. Należy jednak pamiętać, że – aby osiągnąć pełną sprawność po operacji – należy słuchać zaleceń lekarskich oraz uczestniczyć w przygotować się do operacji?Przed operacją palucha sztywnego, należy się odpowiednio przygotować. Przede wszystkim trzeba:poinformować lekarza o istnieniu chorób, takich jak: zaburzenia rytmu serca, alergie, nadciśnienie tętnicze, choroba wieńcowa czy też cukrzyca,unikać przyjmowania leków rozrzedzających krew, jak np. aspiryna,zjeść ostatni posiłek najpóźniej 6 godzin przed zabiegiem (to samo dotyczy picia),zrezygnować z makijażu oraz malowania paznokci w dniu po operacji palucha sztywnegoPo przeprowadzeniu zabiegu należy pamiętać o tym, aby:nie prowadzić samodzielnie samochodu oraz nie obsługiwać maszyn (po samej operacji),nie moczyć rany do momentu jej wygojenia, unikać długich kąpieli w wannie i na basenie,ograniczyć chodzenie, utrzymywać nogę w pozycji uniesionej,zmieniać opatrunki zgodnie z zaleceniami lekarza,rozpocząć rehabilitację, która przyspieszy gojenie ran,nosić specjalny butPonadto, należy oszczędzać stopę przez pewien czas – okres ten może wynosić od 3 do 12 tygodni, w zależności od konkretnego przypadku. Paluch sztywny (hallux rigidus) to patologia w której dochodzi do zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawu śródstopno-palcowego I. Choroba objawia się dolegliwościami bólowymi, zaczerwienieniem oraz wyroślami kostnymi (osteofitami), które napinając skórę powodują otarcia, odleżyny oraz w znacznym stopniu przeszkadzają w noszeniu obuwia. Operacja palucha sztywnego polega na usunięciu przeszkadzających wyrośli kostnych, a czasami na wycięciu całego, chorobowo zmienionego stawu jednoczasowo stabilizując operowaną okolicę drutem Kirschnera. Pacjent opuszcza klinikę po 1-2 dniach z zaleceniami poruszania się o kulach w specjalnym obuwiu ortopedycznym przez okres 4-6 tygodni. Kontrola pozbiegowa następuje w 10-14 dobie w celu usunięcia szwów oraz oceny gojenia się rany. Usunięcie druta Kirschnera następuje po 6 tygodniach od zabiegu.

but po operacji palucha sztywnego